Frederik van Tetroode vervaagdigde gravures. Hij is geboren in Haarlem als zoon van doctor Nicolaas van Tetterode en zijn tweede vrouw Maria Evers. Frederik kreeg in 1776 het poorterschap van Amsterdam en nam hetzelfde jaar de boekwinkel van Hendrik Beekman & Zn. over. De winkel was gevestigd In de Berg Calvarie, Kalverstraat 64, vlak naast de katholieke, geheime schuilkerk de Papegaai.

Frederik legde zich toe op het drukken, uitgeven en verkopen van stichtelijke lectuur, theologische verhandelingen en liturgische werken. De zaken gingen lange tijd goed, mede doordat de firma bijna de enige was, die zich hier met het uitgeven van godsdienstige boeken voor katholieken bezig hield, zei de directeur-generaal voor de zaken van de rk eredienst De Pelichij in 1837, toen de firma wed. F.J. van Tetroode op een helaas roemloos einde afstevende.

Op 5 februari 1788 huwde Frederik in Den Haag met Aletta Maria Durlet, dochter van de in Mons (Bergen in Henegouwen) geboren koopman Pierre Antoine Durlet en Geertruid van Blokland.

Bruiloftsgedicht
Het Van Tetroode-personeel bood het paar een bruiloftsgedicht aan, ondertekend door Uw Wel Ed. Knechten. Drukkers en zetters hadden hun beste beentje voorgezet: het gedicht, op groot folioformaat, is typografisch fraai vormgegeven, met de namen van de bruid en bruidegom in rode letters.

Frederik en Aletta kregen in de jaren 1790-1800 zes kinderen, die allen de volwassenheid bereikten. Voor die tijd was dat iets heel bijzonders.

Rechts: Bediening van het Heilig Sacrament des Vormsels door zijne excellentie Cesar, Graaf van Brancadora, Aartsbisschop van Nifibi, Oversten der Missie in de kerk van het rooms katholieke Maagdenhuis in Amsterdam op 8 juni 1792. Interieur kerkzaal van het nieuwe rk Maagdenhuis aan het Spui 21 in de oostvleugel aan de Voetboogstraat tijdens kerkdienst ten behoeve van Vormsel. Links een blik op de binnenplaats. Vervaardige: F.J. van Tetroode, Jan Bulthuis (1750-1801), Daniel Vrijdag (1765-1822) Collectie Stadsarchief Amsterdam: tekeningen en prenten. Datering 1792. Inventarissen Archief Amsterdam.

Toontje, de derde van het zestal, was de enige zoon. Hij bezocht het jezuietencollege aan de Herengracht, waar hij naar eigen zeggen aan het einde van het schooljaar steeds alle eerste prijzen behaalde. Als scholier zong Toontje in het koor van de kerk De Papegaai. Voor de pastoor van de parochie, Leonardus Kuitenbrouwer, die hem gedoopt had, koesterde hij een bijzondere genegenheid: diens portret prijkte in zijn jongelingsjaren 'immer aan zijne sponde'.

Toontje, de derde van het zestal, was de enige zoon. Hij bezocht het jezuietencollege aan de Herengracht, waar hij naar eigen zeggen aan het einde van het schooljaar steeds alle eerste prijzen behaalde.

Anton van Tetroode vereeuwigt held Van Speyk

Antonius Johannes van Tetrode was een boekverkoper en journalist. Hij is geboren in Amsterdam op 19 maart 1795 en overleed in Den Haag op 7 juni 1875. Anton van Tetrode richtte in 1830 een boekhandel op in de Kalverstraat en gaf daar het Amsterdamsche Avondblad uit onder het motto Luctor et emergo, een spreuk die hij in zijn eigen leven weinig bewaarheid heeft gezien. Het zat hem niet mee. Hij kocht dure boeken, antiquaria, maar verkocht weinig, soms zonder winst, zodat zijn zaak weldra al geliquideerd moest worden.

Collega's en vrienden lieten hem in de steek. Hij vestigde zich daarna in Den Haag waar hij een tijdlang de bescherming van koning Willem II en diens vrienden genoot. Aan zijn huis aan de Hekkelaan 9 gaf hij de naam Museum Willem II. Af en toe droeg hij een vers of andere pennevruchten aan zijn vorstelijke beschermer op.

Na de dood van de koning op 17 maart 1849 zorgde hij dat er in de vroege morgen van elke 6e december, de geboortdag van Willem II, en elke 17 maart, zijn sterfdag, een krans van immortellen aan de voet van 's konings standbeeld op het Buitenhof werd neergelegd.

Opvliegend
Tetrode, in de wandeling Toontje Tet geheten, was iemand van een heftig, opvliegend karakter, in veel opzichten een zonderling. Hij had een bijzondere liefhebberij om schotschriften en gekke paskwillen op liberale kameraden en andere tijdgenoten te maken. Bij zijn tegenstanders, zoals Meeter en de Haas, stond hij als de hoftroubadour te boek.

Een tijdlang gaf hij het blad De Ooyemoer (ooievaar, het wapen van Den Haag) uit. Het verscheen zo nu en dan. Ook maakte hij gedichten voor Willem II en andere mensen van adel en hun volgelingen. Een opgave daarvan kan men vinden in Brinkmans Catalogus 1850 tot 1882. (Bron: Sautijn Kluit in Ned. Spect. 1877, 67 e.v. Zuidema.)