Cherry’s zetten er na 30 jaar een punt achter 25 mei 2011 Dertig jaar traden ze samen op. Vijf, zes soms wel tien keer in de week. Eric Dollekamp (53) en René Scholten (47) ofwel The Cherry's vinden het genoeg geweest. "We zeiden een keer tegen elkaar toen we bij Dieka (van de Kruusweg) optraden. Als onze kinderen hier uitgaan wil ik er een punt achter hebben gezet. Inmiddels vinden onze kinderen dat ze te oud zijn voor Dieka", lacht René Scholten. Ze traden op met André Hazes, zagen een wapenhandeltje voor hun ogen afspelen en versleten zes busjes. Naar schatting 800.000 kilometer zaten zij die afgelopen jaren tussen de wielen. Onlangs was hun laatste officiële optreden. "We hebben nog steeds plezier in ons werk", zegt Eric Dollekamp die een dik plakboek tevoorschijn haalt met verkleurde kranteknipsels en oude foto's. "Maar we vonden gewoon dat het nu klaar is." Het tweetal kende elkaar al toen zij nog in andere bands speelden. Eric Dollekamp, geboren en getogen in Markelo, begon bij Vulcano uit Bathmen. "Na 1981 ging het economisch slechter met Nederland en kregen we als band steeds minder boekingen. Als beroepsmuzikant kon je beter met zijn tweeën verder." Nadat de toenmalige drummer van Eric Dollekamp, Joop van den Burg uit Goor, er een punt achter zette, belde Dollekamp Hengeloër René Scholten op die zich het eerste optreden nog precies herinnert. "Bij Knippers in Denekamp." Vooral door de optredens bij Dieka van de Kruusweg en op de vele campings rond Markelo stroomden de optredens binnen. "Behalve in Zeeland en Limburg hebben we in alle provincies opgetreden. In het begin schepte je nog wel op tegen andere band. Wij hebben 200 optredens per jaar. Oh ja? Wij 210", zegt Scholten die sinds kort les geeft op de basisschool in Stokkum. Ook Dollekamp heeft er enkele jaren geleden een baantje naast gezocht. "Dat was vlak voor de invoering van de euro." De komst van de nieuwe munt heeft volgens het tweetal een enorme invloed op de horeca gehad. Het aantal boekingen nam structureel af. Dollekamp en Scholten die beiden uit een zeer muzikale familie komen, vinden het contact met de cafébazen en kelners mintens zo belangrijk als het contact met de bezoekers van het feest. "Vlak voor het einde van het feest proberen we iedereen nog een keer op de dansvloer te krijgen. Dan kunnen de kelners snel alle glazen van de tafels halen." The Cherry's die ook enkele CD's hebben uitgebracht, proberen elk optreden voor een verrassing te zorgen. "We willen altijd weten wat mensen graag horen. We spelen verzoekjes en als iemand wil zingen dan kan dat ook. Dames en heren, we hebben een zanger in ons midden", doet Scholten hardop voor. "Maar als hij slecht zingt dan kappen we het optreden snel af." Met verzoekjes om piratenmuziek a la Jannes, maak kun je The Cherry's niet blij. Wel met verzoekjes om herkenbaar werk uit de jaren 70, zoals These were the days en Smoke get's in your eyes. "We hebben een eigen geluid ontwikkeld. Mensen herkennen onze muziek", zegt Dollekamp trots. Een jaar geleden kondigde het tweetal het einde van The Cherry's aan op hun site. Uit de meeste reacties sprak verbazing. "Wat krijgen we nu? Stoppen?" "Maar ook reageerde iemand met: Ik snap het wel! Hij was twee jaar eerder er zelf mee gekapt. Op 3 juli spelen The Cherry's voor de laatste keer, in De Haverkamp. |