Stadsgids Bloeming leidde ook voor zijn werk mensen rond

DELDEN "Ziet u die boom daar en dat witte huis daar? Stad Delden hield op die plekken vroeger op. Zo klein was de stad eens. Maar er waren wel zestien logementen." Guus Bloeming, één van de zeven stadsgidsen, vertelt zijn verhaal zo beeldend mogelijk. "Ik zit soms op dat bankje daar een beetje te dromen. Hoe zou het hier eens geweest kunnen zijn", vertelt de geboren en getogen Deldenaar. "Delden lag in de Middeleeuwen aan de hanzeroute tussen Naarden en Osnabrück. Dat bracht veel bedrijvigheid met zich mee voor de smid, de molenaar en de schoenmaker", vertelt Guus Bloeming die eens voor de Kamer van Koophandel ondernemers rondleidde in landen als Japan en China. "Wat ik nu doe ik is bijna hetzelfde", zegt hij met een brede grijns op zijn gezicht. "Ik leid nog steeds mensen rond."

De wandeling begint altijd bij de pomp op de Markt, tegenover het VVV-kantoortje. Guus wijst naar de gevel: In de Kroon. Hier stopte de postkoets altijd en stapten de reizigers met hun koffers in de handen uit. In het posthuis kon de vermoeide reiziger overnachten." Via het zogeheten varkensrooster dat ook de duivel tegenhoudt want de duivel heeft immers varkenspoten, komen we bij de Oude Kerk waar een pad van Bentheimerzandsteen naar een deurtje leidt met een latijnse spreuk er boven. "Niemand mocht hier komen. Alleen de baron en barones van Twickel mochten via dit pad en deze deur de kerk in." In de kerk hadden zij zelfs een eigen overdekte bank. "De koster moest een keer per jaar met een kruiwagen naar het kasteel om flessen wijn en brood te halen voor de viering van het laatste avondmaal en om te vragen of hij nog een jaar koster mocht blijven. Kijk, zelfs in die tijd had men een kruiwagen nodig."

De Oude Kerk wemelt van de bijzonderheden, zoals de oude plafondschilderingen met een kop van een duivel en het vernielde altaar met een relikwie van de heilige Blasius er vermoedelijk nog ingemetseld. Of de bijzondere epitaaf van Frederik van Twickelo die eens in de kapel stond van het verdwenen Huis Hengelo. En dan heb je nog die grafstenen in de vloer van de adellijke families De Reiger en Rammelman. Al acht jaar leidt Guus Bloeming mensen rond. Hij is zelf geboren binnen de wallen van Delden, in de Meylingstraat. "Ik verzamel alle feiten over Delden. Artikelen knip ik uit om te bewaren. "Voor de consul in Boedapest heb ik jaren geleden een gedicht geschreven. Je weet pas alles over Delden als je een stadwandeling heb gemaakt. Ik heb dat toen laten lezen bij de VVV. Toen vroegen ze mij direct: Is dat niet iets voor jou? Zo ben ik er in gerold."