Laatste eerbewijs
voor Peter Tetteroo
overleden op 9 september 2002
Ga naar:
Stem als 'grote ouwe neger'
'Een absoluut unieke stem'
|
`Het geluid en het gezicht
van de Tee Set`
Coos Versteeg
maandag 9-9-2002 Haagsche Courant
Peter Tetteroo (55) is op 9 september overleden. Hij had 20 jaar geleden een rollerskate-disco in Schevingen, was gemeenteraadslid
in Delft en zanger. Hij trad zelfs weer op met de Tee Set.
Net als in de zeventiger
jaren staan de kranten de volgende dag weer vol van `mijn grootste idool,
en de liefste vriend die ik ooit heb gehad`, zegt Ingrid van Doorn van
de fanclub in Het Parool.
'Elke keer feest in Holland'
Dat kleine jochie met die donkere stem
ANP
|
'Afscheid van een bekend en dierbaar iemand'
Jimmy Tigges 13 september 2002 Haagsche Courant
DELFT/RIJSWIJK | 'Music was my first love, and it will be my last', echoot de stem van John Miles door de aula van het crematorium. Het is doodstil in de zaal, waar zo'n zeven- é achthonderd mensen zijn samengekomen om de laatste eer te bewijzen aan een van de bekendste inwoners van Delft. Muziek was en bleef de grote passie van Peter Tetteroo, tot aan het abrupte einde. Natuurlijk speelt muziek ook een hoofdrol op deze plechtigheid. Behalve Miles, vullen - vanaf cd - onder meer de stemmen van Roberta Flack, Mariska Veres en Boyz IIMen de aula.
Ruim drie uur voordat de artiest zijn definitieve slotapplaus krijgt, wordt de witte kist, met goudkleurige handvatten, onder muzikale klanken de roomskatholieke kerk van de HH Nicolaas en Gezellen aan de Delftse Raamstraat binnengedragen.
Tussen de honderden aanwezigen vallen veel bekende gezichten te ontwaren. Lokale politici van divers pluimage tonen hun belangstelling. Van heinde en verre zijn familie, vrienden en fans op de plechtigheid afgekomen en uiteraard heel veel muzikanten. Een aanzienlijk deel van hen speelde ooit - kort of lang - in Tetteroo's groep Tee Set, of hebben een andere muzikale relatie met hem gehad.
Polle Eduard is er, net als Carrie Jansen. Maar ook Hans van Eijck, wiens contact met Tetteroo al zo'n twaalf jaar was onderbroken. Ex-Tee Set-gitarist Ray Fenwick is, met enkele andere gemeenschappelijke Engelse muziekvrienden, uit Engeland overgekomen. Ook de door Tetteroo gemanagede Michael Jackson-imitator Daimyo geeft acte de présence.
De meesten zijn, naar de wens van Tetteroo, in 'vrolijke kledij' gehuld. Een witte bloemenzee omringt het altaar, een groot boeket witte rozen bedekt de kist. Wit is het symbool van een nieuw leven, zal de voorganger later uitleggen. Het groen ertussen symboliseert het vertrouwen en de hoop op de toekomst.
|
|
NECROLOGIE
| PETER TETTEROO 1947-2002
Geluid en gezicht van de Tee Set
door Coos Versteeg
‘Linda Linda’ was in 1979 de laatste
stuiptrekking op de hitparade van de Peter Tetteroo’s band Tee Set. Daarna
was het gedaan met de groep en verzeilde de vannacht in zijn woning overleden
Delftenaar onontkoombaar in het circuit van nostalgische jaren-zestig-avondjes.
Met andere coryfeeën uit die tijd, Mariska
Veres van Shocking Blue en bands als The Clarks en The Shoes herleefden
dan zijn hits die ooit heel Nederland beroerden: ‘Early in the morning’
(1966), ‘Don’t you leave’, uit hetzelfde jaar en boven alles ‘Ma belle amie’
(1969), dat voor een internationale doorbraak zorgde. In Amerika werd zelfs
opgetreden in de veel bekeken Ed Sullivanshow.
Pianist/organist Hans van Eyck was het muzikale
brein achter de Tee Set, maar Peter Tetteroo was met zijn nasale, bluesachtige
klank zowel het geluid als het gezicht. Hij stal de show, ramde wekelijks
het witgespoten Hammondorgel in stukken; tot grote woede van muziekhandel
Gerritsen in Den Haag, waar ze het ding telkens weer haastig moesten oplappen.
|
De Tee Set nam temidden
van The Motions, The Golden Earring en andere bekende groepen een heel eigen
plaats in: het was overduidelijk een ‘nichtenband’, eind jaren zestig
in Nederland een nog onbekend fenomeen en een taboe; het werd dan ook nauwelijks
door de tieners onderkend.
"We waren onwijs populair", vertelde
Tetteroo jaren geleden nog gretig. "Ik kon me nergens vertonen of ik had
gillende meisjes om me heen. Ze trokken de haren uit mijn kop en de kleren
van mijn lichaam. Soms lagen er wel twintig meiden bij me voor de deur en
moest ik via het dak naar de buren om mijn huis te kunnen verlaten".
Hij genoot van die aandacht. Maar
lukte het Hans van Eyck een nieuwe carrière te maken als componist
voor tv-series, Peter Tetteroo zakte grotendeels in de vergetelheid. Hij
probeerde keer op keer de Tee Set, waarmee hij als 13-jarige jongen was begonnen,
nieuw leven in te blazen. Maar een echte come-back zat er niet in
en hij moest het doen met de kleine plaatselijke roem als exploitant van
een rollerskate-disco en gemeenteraadslid voor Leefbaar Delft.
|
Bron: Haagsche
Courant
|
Een stem als
'grote ouwe neger'
TEN SLOTTE Peter Tetteroo 1947-2002
Sietse Meijer
Zijn aparte stemgeluid leidde wel eens tot verwarring. ''Ik weet nog dat
we in de VS aankwamen,'' vertelde Peter Tetteroo in 1994 in een interview
met Trouw. ''De promotor die ons opving, vroeg paniekerig waar onze zanger
was. Die had een grote ouwe neger verwacht.''
Tetteroo, zanger van popgroep
Tee-Set, is in de nacht van zondag op maandag in zijn woning in Delft op
55-jarige leeftijd overleden aan leverkanker. Met Tee-Set had hij in de
jaren zestig en zeventig 21 Top 40-hits, waaronder Ma belle amie en She
likes weeds. Als solo-zanger had hij in 1968 een hit met Red red wine. De
afgelopen tijd was hij ook politiek actief: hij werd in maart gekozen als
raadslid voor Leefbaar Delft.
Peter Tetteroo begon op dertienjarige
leeftijd in de Delftse groep The Defenders. Hij werkte in café Cecil,
waar hij eigenaar Theo Kuppens overhaalde zijn band te laten optreden. Kuppens
werd manager van de groep, die in 1962 uit elkaar ging. Tetteroos nieuwe
groep The Shats trok aandacht met succesvolle optredens in de Star
Club en de Top Tien Club in Scheveningen. De naam werd veranderd in The
Delft Blues en uiteindelijk Tee-Set.
De eerste single, Early in the morning, was een kleine hit, de derde single,
Don't you leave, kwam op negen in de Top 40. Ook het debuutalbum Emotion
deed het goed. Door interne ruzies veranderde de bezetting regelmatig. Zo
stapte toetsenist/componist Hans van Eijck in 1967 op, maar was hij er in
1969 weer bij toen Ma belle amie eerst in Nederland en daarna internationaal
een grote hit werd. Ook in Amerika, waar het een van drie Nederlandse singles
was die werden uitgebracht door Colossus, naast Shocking Blue's Venus en Little
green bag van de George Baker Selection. Venus kwam in Amerika op één,
Ma belle amie op vijf. In Italië stond het vijf weken op één,
in Frankrijk vier weken.
Amerika
Tee-Set ging in 1970 naar de Verenigde Staten, waar ze zich erover verbaasden
dat het nummer zo vaak op de radio te horen was. ''Weet je,'' zei Tetteroo
in Het Parool, ''als ik hier die plaat op de radio hoorde, deed me dat niets,
maar als je hem in zo'n groot vreemd land hoort dan is dat iets heel anders.''
De enige Nederlandse nummer één-hit van Tee-Set was She
likes weeds, dat vanwege de associatie met drugs niet werd uitgebracht in
de VS. Tetteroo beweerde dat de tekst daar niets mee te maken had, maar
gebaseerd was op een dialoog uit de film The Ipcress file.
Discotheek
Behalve een eigen platenmaatschappij, Tee-Set Records, had Tetteroo in
Scheveningen een eigen discotheek. Eind jaren zeventig werd het stil rond
de groep, die in de jaren daarna nog incidenteel optrad op 'back to the sixties'-avonden.
Het tv-programma Single luck liet in '96 zien hoe Tetteroo zijn oude successen
nog op troosteloze evenementen vertolkte. Ook was Tetteroo nog manager van
Michael Jackson-imitator Daimyo.
Tetteroo is zondagnacht overleden in het bijzijn van familieleden. Ook
Ingrid van Doorn, al 35 jaar voorzitter van de Tee-Set-fanclub, was erbij.
Zij omschrijft Tetteroo als 'mijn grootste idool, en de liefste vriend die
ik ooit heb gehad'.
Bron: Het Parool
|
'Iemand met een absoluut unieke stem'
Hans van Eijck voormalig
toetsenist en componist van Tee Set:
"Ik heb het net gehoord. Natuurlijk
schrik je daarvan. Ik heb Peter jarenlang gekend, vanaf de tijd dat ik bij
Tee Set kwam. Ik wist niet dat hij zo ziek was, ik heb al jarenlang geen
contact meer met hem gehad. Het was iemand met een absoluut unieke stem".
"Zo herkenbaar, je hoefde
maar één of twee woorden te horen om hem te herkennen. Sommige
zangers forceren dat, dat had hij niet nodig. Hij had echt een negroïde
sound. Hij was
zeer vooruitstrevend in zijn muziekkeuze, verdiepte zich in Amerikaanse
blues en pikte er het goeie uit. Onze singles waren erg commercieel, maar
in de zaal speelden we andere muziek en werden we veel serieuzer genomen.
Ik bewaar hele goeie muzikale herinneringen aan hem".
Franklin Madjid (bassist
van Tee Set van '67 tot '88):
"Ik herinner mij hem als een deel van mijzelf. De tijden dat ik hem heb
meegemaakt, daar ben ik best wel dankbaar voor. We hebben samen toch een
hoop beleefd. Na '88 hebben we weinig contact meer gehad".
Koos Bommelée
(Fan van het eerste uur, archivaris van de Delftse popmuziek uit de jaren
zestig; was een goede bekende van Tetteroo, voor wie hij onder meer optredens
regelde in de Tobbe):
"Peter was dé topartiest van Delft en misschien wel ver daarbuiten.
Ik heb hem nog zien optreden in de begintijd, nog voor de eerste plaatopnames,
toen hij veel van die rhythm & blues nummers zong. Daar had hij een prachtige
stem voor. Net als voor de soulnummers die hij de laatste jaren zong. Dat
vond ik kippenvelmuziek, mooier dan de eigen nummers van Tee Set. Peter was
een kleurrijke figuur, die altijd mooie verhalen had. Misschien soms wat
mooier dan de werkelijkheid, maar ach. Hij was er heel trots op dat Michael
Jackson bij hem in het voorprogramma stond. Het was in de tijd dat Tee Set
in Amerika toerde en de Jackson 5, met de kleine Michael, net succes begon
te krijgen. Michael was toen pas 12 ofzo, maar het was toch een schitterend
verhaal. Dat vergeet ik nooit meer".
Martin Stoelinga
(Was in de jaren zestig al betrokken bij het Delftse popcircuit en onder
meer manager van After Tea, de afsplitsing van Tee Set in 1967. Als voorman
van Leefbaar Delft had hij de laatste tijd vaker met Tetteroo te maken):
"Een zeer trieste zaak. Ik ken Peter vanaf zijn veertiende, toen hij in
restaurant Cecil werkte, aan de Voldersgracht. Het was een heel sociale
en gevoelige jongen. Dat is toch wel een gemis in deze tijd. Hij werd altijd
boos als onze partij van racisme werd beticht. Toen Theo Kuppens overleed,
een paar jaar geleden, is hij een beetje in de put terecht gekomen. Ik denk
eerlijk gezegd dat hij wel eens een beetje eenzaam is geweest in die tijd.
Hij had wel veel vrienden, maar de muzikale contacten in het land waren
er niet meer zoals vroeger. Sinds hij in de gemeenteraad zat had hij er
weer helemaal zin in. Hij was heel enthousiast bezig met een plan voor een
nieuw partycentrum langs de snelweg. Als we door Delft liepen zei hij wel
eens hoe fantastisch het was dat hij wat terug kon doen voor zijn stad. Op
een gegeven moment zei hij tegen mij: 'Je bent mijn vadertje geworden', hoewel
ik maar een paar jaar ouder ben. Zoiets doet je wat. Peter was een fantastische,
eerlijke, oprechte jongen. Ik heb heel veel plezier met hem beleefd".
Polle Eduard
(kent Tetteroo van Tee Set, maakte samen met hem enkele singles):
"Ik vind het vreselijk. Ik was al langer op de hoogte van zijn slechte
conditie, maar het is toch nog veel sneller gegaan dan ik dacht. Ik ben er
kapot van. Ik heb maandagmorgen wat jongens van vroeger op de hoogte gebracht.
Iedereen is zwaar ontdaan. Ik herinner mij Peter als een hele eerlijke jongen,
die altijd voor iedereen klaarstond. We zagen elkaar niet elke dag, maar
dat hoeft niet met dat soort vriendschappen. Als ik hem na een half jaar
weer eens tegenkwam, was het net alsof het gisteren was. Je was altijd welkom
bij 'm. Het was gewoon een goede vriend".
Bron: Haagsche
Courant
|
'Elke keer feest in Holland'
Delft | Ex-Tee Set gitarist Ray
Fenwick liet, vanuit zijn woning in Engeland, weten zeer ontdaan te zijn
over het overlijden van zijn goede vriend. "Héél, héél
erg triest, vreselijk. Kort geleden, toen hij de politiek inging, vertelde
hij me nog dat alles zo goed ging. Ik zal hem erg missen, we hadden een
hele mooie tijd samen".
"Peter was een dierbare vriend en is dat altijd gebleven. Hij
was goedhartig en bovendien een heel grappige man. En erg gastvrij, het
was elke keer feest als ik naar Holland kwam. Het was een fijne vent, maar
ook een unieke zanger. Toen ik hem voor het eerst ontmoette, was ik erg onder
de indruk van zijn stem. Hij was een geweldige rhythm & blueszanger en
had zijn stem misschien nog wel verder kunnen ontwikkelen. Zijn Engels was
ook erg goed. Hij zong echt met overtuiging".
Transplantatie
Toen Fenwick van Tetteroo's ziekte hoorde, onderzocht hij samen met een
andere Engelse muziekvriend van Tetteroo de mogelijkheden om via een particuliere
arts een levertransplantatie te regelen. "Maar de wachttijd op een donor
is zes maanden, zoiets gaat niet op staande voet. We wilden hem laten overkomen
naar een privédokter, je probeert tenslotte alles. Maar toen ik Peter
daarover aan de lijn had, zei hij dat hij zich te zwak voelde. Dat was heel
treurig om te horen. Peter was een sterke persoonlijkheid, hij gaf niet
makkelijk op. Als het tegenzat dan rechtte hij de rug. Daar houd ik van.
Maar dit overviel hem gewoon".
Spencer Davis Group
In de jaren tachtig en negentig maakte Fenwick, die na zijn Tee Set-periode
onder meer bij de Spencer Davis Group speelde, met Tetteroo een aantal opnames.
Fenwick: "We hebben een paar erg leuke dingen gedaan. Zoals een Spencer
Davis-medley, een versie van the Harlem Shuffle en een prachtige Gino Vanelli-song.
Ik zal die opnames altijd blijven koesteren. Met Mariska Veres deed hij
nog een kerstnummer van Spencer Davis. Ik denk dat Mariska er ook heel erg
van ondersteboven is. Het is vreselijk om een goede vriend te verliezen,
een tragedie".
Bron: Haagsche
Courant
|
Dat kleine jochie met die donkere stem
Peter Tetteroo, de zanger van de
popgroep Tee-Set, is in de nacht van zondag op maandag overleden in zijn
woning in zijn woonplaats Delft. De 55-jarige Tetteroo bezweek na een kort
ziektebed aan leverkanker.
Peter Tetteroo beschikte,
met Theo van Es van de Shoes, over een van de beste, blanke soulstemmen uit
de Nederlandse pophistorie. Als dertienjarig knulletje maakte hij al deel
uit van een bandje: The Defenders. Toen deze groep een tournee door Duitsland
kreeg aangeboden, stapte Tetteroo uit de band. Zijn ouders vonden hem te
jong om mee te gaan. Vervolgens richtte hij The Shats op, met onder anderen
Polle Eduard in de gelederen.
Cecil
Een van de plekken waar de groep optrad was restaurant Cecil, aan de
Voldersgracht in Delft. De eigenaar daarvan, Theo Kuppens, zou jarenlang
de belangen van de groep behartigen en een belangrijke plaats innemen in
het leven van Tetteroo. Ook beklom de band in die begintijd regelmatig het
podium in diverse clubs in Scheveningen. De band speelde toen nog pure rhythm
& blues. Een muzieksoort waarvoor de rauwe, raspige stem van
de zanger zich bij uitstek leende. Het bezoekersaantal nam dan ook per avond
zienderogen toe.
In 1966 ontsteeg de formatie, inmiddels spelend onder de naam Tee Set,
de lokale bekendheid. Met de eerste twee singles, de Robbie van Leeuwen-composities
Early in the morning en Believe what I say, werd meteen de top-40 gehaald.
De derde single Don’t you leave, van de eerste lp Emotion, werd in januari
1967 de eerste top-10 hit. Vooral met de komst van Ray Fenwick en Hans van
Eijck, die over een vaardige componistenhand bleken te beschikken, werd het
single-repertoire allengs commerciëler.
Succes
Tee Set zou de succesvolste Delftse groep aller tijden worden, ondanks
een breuk, waarbij enkele prominente leden de groep verlieten. Talloze hits
werden gescoord, waaronder Now’s the time, Tea is famous en de nummer-1 hit
She likes weeds uit 1970.
Ma belle amie uit 1969 drong zelfs door tot de Amerikaanse top-10, waarna
de opvolger If you do believe in love nog eens op de 42ste plaats terechtkwam.
Daarnaast maakte Peter Tetteroo enkele solosingles, waarvan de Neil Diamond-song
Red red wine in 1968 de top-10 haalde. Ook elders in Europa steeg de populariteit
van Tee Set, dat talloze gouden en platina platen binnensleepte.
In 1975 scoorde de groep voorlopig het laatste top-40 succes. Na een korte
opleving in 1979, met de hit Linda Linda, werd het stil rond de band.
Smakelijk kon Peter verhalen over de succesvolle jaren van zijn Tee Set.
Hoe ze - tegen fikse betaling - het orgeltje van Hans van Eijck meesleepten
in het vliegtuig naar Amerika, waar er, door een verschil in frequentie,
alleen maar piepende geluiden uit het apparaat bleken te komen. En over een
optreden in een beroemde Amerikaanse televisieshow, waar men bij aankomst
maar niet wilde geloven dat hij - dat kleine blonde jochie - de zanger met
die bijzondere, donkere stem was. Over de bizarre tocht per vliegtuig en bus,
met apparatuur en al, dwars door Europa, voor drie verschillende (tv-)optredens
van elk een kwartier, binnen twee dagen. De anekdotes waren legio.
Eerste plaatopname
Over zijn jeugdige naïviteit bij de eerste plaatopname in 1966 zei
hij: ‘Ik had geen flauw benul hoe dat ging in zo’n studio. Ik dacht: allemaal
achter de microfoon gaan staan en spelen, en daarna loop je met een plaatje
onder je arm naar huis toe’.
Van ‘bijgoochems’ als bemoeizuchtige producers moest hij niet veel hebben.
Het gevolg was dat Tee Set, nog voor de Beatles met hun Apple, als eersten
een eigen platenlabel oprichtten: Tee Set Records. Daarop konden zijzelf
- en andere bands - ongehinderd hun artistieke gang gaan. In Scheveningen
openden Tetteroo en de zakelijk ingestelde Kuppens in 1971 een eigen discotheek,
‘Ma Belle Amie‘.
Raadslid
Nadat de club in 1985 door de sloophamer was geveld, probeerde Tetteroo
jarenlang, met niet aflatend enthousiasme - maar tevergeefs - een discopaleis
in Delft gerealiseerd te krijgen. Want daaraan schortte het, volgens hem,
in zijn geboorteplaats: plekken waar de Delftse jeugd massaal zou kunnen
uitgaan. En plekken waar beginnende bandjes een kans kregen om op te treden.
Dat was ook de drijfveer om zich aan te sluiten bij Leefbaar Delft, waarvoor
hij sinds de laatste verkiezingen als raadslid fungeerde.
De optimistische Peter Tetteroo zat nog vol plannen en had de hoop op
het scoren van een nieuwe hit nog niet opgegeven. Nog kort geleden zei hij:
‘Dan wordt het weer net zo’n gekkenhuis als vroeger. Ik ben best nog wel
energiek op het podium. Ik wil daar niet als een ouwe lul staan. Als het
niet meer gaat, dan stop ik ermee’.
Veel te vroeg, op 55-jarige leeftijd, moest hij ermee stoppen. Peter Tetteroo
is donderdag begraven.
Jimmy Tigges
Bron: De
Twentsche Courant Tubantia
|
ANP
DELFT - Peter Tetteroo was vooral bekend
als zanger van Tee-Set, dat in 1970 een wereldhit scoorde met Ma Belle Amie.
She likes weeds werd ook een grote hit. De laatste tijd werkte hij aan een
politieke carrière. De muzikant werd bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen
gekozen als raadslid voor Leefbaar Delft.
Tetteroo werd drie weken geleden in het ziekenhuis opgenomen met
leverklachten. De artsen konden echter niets meer voor hem betekenen en voor
levertransplantatie in het buitenland was het al te laat. Hij keerde terug
naar huis, waar hij overleed in het bijzijn van enkele familieleden en de
voorzitter van de fanclub van Tee-Set.
Hitmachine
De korte politieke loopbaan van Tetteroo kan qua publieke aandacht
niet tippen aan de hype die Tee-Set midden jaren '60, begin jaren '70 was.
De popgroep ontwikkelde zich toen van een rhythm & blues-band met een
ruw randje tot een hitmachine met onder meer 26 succesliedjes in de top 40.
Met She likes weeds stond de band zelfs zeven weken op nummer
1. Steevast interpreteert men dit als een lied over drugs. Om die reden wordt
het plaatje volgens het Nationaal Pop Instituut in de Verenigde Staten nog
altijd geboycot. Tetteroo heeft zich altijd verzet tegen de drugs-interpretatie.
De songtitel is namelijk afkomstig uit een dialoog uit de film The Ipcress
File. Acteur Michael Caine wijst daarin zijn superieur op de enorme hoeveelheid
onkruid in diens tuin. Deze reageert met de mededeling dat zijn vrouw daar
nu eenmaal van houdt: 'She likes weeds, they're easy to grow.'
Het Nederlands Popinstituut meldt dat Tee-Set de eerste Nederlandse
band was die een eigen platenlabel oprichtte. Dat label kreeg de weinig verrassende
naam Tee-Set Records. Na 1975 werd het stil rond Tee-Set. De band scoorde
in 1979 nog wel een hit met Linda, Linda. Na een inactieve periode van vier
jaar begint Tee-Set in 1983 weer met optredens, in diverse bezettingen. Hitsucces
blijft uit, maar de band treedt nog wel veel op tijdens nostalgische jaren
'60-festivals.
maandag, 09 september 2002
|
|