Een reis naar Silezië in 1923 (toen Duitsland, nu Polen) samen met de Brabantse schilder Jan Kruijsen was van grote invloed op de ontwikkeling van de schilderkunst van Jan Broeze. Via het impressionisme en het pointillisme ontwikkelde hij zich naar een vorm van kubisme. Op geheel eigen wijze vertaalde hij het Twentse landschap.

Jan Broeze was lid van de Nieuwe Groep, opgericht in 1945. Dat was een schildersgenootschap met onder meer: Folkert Haanstra sr. en jr, Johan Haanstra, Riemko Holtrop, Henk Lamm en Ben Akkerman.

In 1933 was het werk van Broeze voor het eerst in het Rijksmuseum Twente te zien. Daarna volgden in dit museum tentoonstellingen in 1961, 1970, 1976 en 2002. Jan Broeze exposeerde op verschillende plaatsen in Nederland, waaronder het Vondelparkpaviljoen Amsterdam in 1949 en het Frans Halsmuseum Haarlem in 1950. Zijn werk bevindt zich in verschillende collecties zoals het Rijksmuseum Twente, de provincie Overijssel, de gemeente Enschede, de gemeente Hengelo en de gemeente Hof van Twente.

De Stichting Collectie Jan Broeze werkte samen met de Hengelose schilder Henk Lassche aan een monografie over de schilder Jan Broeze, die leefde van 1896 tot 1983. Dit boek verscheen in 2008 met teksten van Peggie Breitbarth. De vormgeving is van Martin van Laar en gedrukt bij Van Marle.