Myrthe Nagel (16) Nederlands kampioen judo blijft nuchter

Myrthe laat nooit haar koppie hangen als ze verliest. Ze wil altijd doorgaan.

‘Veel hangt af van de details, een foutje en je bent weg

MARKELO Judo is helemaal haar ding. Feestjes laat ze er voor schieten. Ziek is ze nooit en ze heeft ook bijna nooit last van een blessure. En ze heeft nog nooit gezegd: ik heb geen zin. Alles laat ze er bijna voor staan. Als ze maar lekker kan trainen. Myrthe Nagel (16) eindigde op de derde plaats toen ze 13 jaar was. Afgelopen weekeinde werd ze zelfs Nederlands kampioen judo in de gewichtsklasse tot 48 kilo. Een kroon op haar jarenlange inzet.

Myrthe Nagel, leerling 5 VWO aan de Waerdenborch in Holten, heeft een grote collectie bekers en medailles op haar kamer. Ze kreeg haar eerste judoles van Leo Buitink in sporthal De Haverkamp niet ver van haar woning. Ze was pas zeven jaar en dacht daarna geen moment meer aan stoppen. „Al snel bleef ze op woensdagmiddag drie uren trainen. Ze deed gewoon met alle leeftijdsgroepen mee”, vertelt haar moeder Marleen Nijhuis. „Daar ben ik nog het meest trots op”, zegt ze. „Dat ze al die jaren nooit haar koppie liet hangen, ook al verliest ze. Ze wil altijd doorgaan.”

Myrthe traint vijf of zes keer per week, zoals in Enschede bij Topjudo Twente en in Nieuwegein bij oud-Olympisch kampioen Mark Huizinga. Van haar tegenstander bij de strijd om de nationale titel had ze de afgelopen vier wedstrijden verloren. „Ik had met mijn trainer Dave de Vries de techniek nog eens goed doorgenomen. Ik moest wat feller zijn. Met mijn linkerhand greep ik haar bij de kraag en stoorde ik haar door met de arm flink te bewegen. Op een gegeven begon zij te draaien en toen nam ik haar energie over en kwam ze bijna op de rug terecht. Ik had zeven van de tien punten te pakken en scoorde in de laatste dertig seconden. Toen de tijd om was dacht ik: Yes! Kampioen.”

Myrthe, lid van Han Tei in Oldenzaal, wil later graag arts worden in een ziekenhuis. Ze doet nauwelijks aan krachttraining. Ze houdt van de techniek. „Je bent als judoka nooit uitgeleerd”, vertelt ze. „Je moet jouw tegenstander goed aanvoelen en bliksemsnel reageren. Welke beweging maakt mijn tegenstander? En hoe kan ik daar op reageren? Dat doe ik intuïtief door veel te oefenen. Maar ik moet ook slim zijn en goed nadenken. Welk antwoord ik kan geven?” Bij de laatste strijd om de landelijke titel ontdekten Myrthe en Dave dat haar tegen vaak dezelfde techniek gebruikt. „Daar had ik, dacht ik, wel een antwoord op. Want hoe gevarieerder je met de technieken kunt omgaan, hoe beter je bent. Veel hangt af van details. Een klein foutje en je bent weg.”

16 november 2011